Bonifacio

Bonifacio is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Corsica. De oude stad met zijn smalle straatjes ligt op een kalksteenplateau van 60 – 80 m hoog dat gedeeltelijk door de zee is weggespoeld. De voorste huizen konden niet dichter bij de afgrond staan. De haven van Bonifacio ligt aan de achterkant van de beschermde fjord, die bijna 1,5 km diep is. Vanuit de benedenstad ziet de machtige vesting er onneembaar uit.

Geschiedenis van de stad Bonifacio

In Bonifacio, op de rotsachtige helling van Araguina-Sennola, zijn de oudste menselijke resten van Corsica gevonden. De Vrouwe van Bonifacio wordt gedateerd uit het 8e millennium v. Chr. en wordt thans tentoongesteld in het prehistorisch museum van Levie in de Alta Rocca. Bonifacio was al bewoond in de Romeinse tijd. De stad werd gesticht in 828, toen graaf Bonifacio uit Toscane een citadel liet bouwen om de Saracenen af te weren en ook de stad zijn naam gaf.

In 1195 veroverden de Genuezen de stad met list en bedrog. Zij hoorden van een aanstaande bruiloft van rijke stedelingen en gingen ervan uit dat zij deze gelegenheid op gepaste wijze zouden vieren en die nacht niet zoveel aandacht aan de bewaking van de stad zouden besteden als gewoonlijk. Dit was het geval en de Genuezen hadden het gemakkelijk. De inwoners werden verdreven en vestigden zich door Genuese burgers. Zelfs vandaag de dag spreekt de plaatselijke bevolking nog een Corsicaans dat sterk door Ligurië wordt beïnvloed. De Genuezen breidden de reeds bestaande vesting massaal uit en gaven de stad het recht om munten te slaan en een eigen rechtsgebied.

In 1420 belegerde koning Alfonso V van Aragon de stad. De trap “Escalier du Roi d’Aragon” herinnert hier vandaag de dag nog steeds aan. De belegering was echter niet succesvol en Alfonso moest zich terugtrekken.

In 1541 verbleef hier keizer Karel V, die op de terugweg van de mislukte veldtocht tegen Algiers in een storm terechtkwam en onderdak vond in de haven van Bonifacio. In 1554 werd Bonifacio korte tijd veroverd door de Turken, die zich met de Fransen hadden geallieerd tegen Genua. Reeds in 1559 ging de stad echter weer over naar Genua.

Van 22 januari tot 3 maart 1793 verbleef Napoleon Bonaparte zelf in Bonifacio. Op dat moment was hij nog luitenant-kolonel van het tweede bataljon Corsicaanse vrijwilligers.

Franse Vreemdelingenlegionairs waren tussen 1960 en 1983 in de bovenstad gestationeerd.

Parkeren in de stad

Gratis parkeren in Bonifacio

Parkeren is vrij duur in Bonifacio. Als u de stad bezoekt en een boottocht wilt maken, kunt u gebruik maken van de gratis parkeergelegenheid van de SPMB, die rondvaarten per boot aanbiedt. Deze parkings liggen echter een eindje van het centrum.

Betaalde parkeerplaatsen

Er zijn talrijke openbare parkeerplaatsen in Bonifacio, die in het hoogseizoen snel bezet zijn. Het is daarom de moeite waard vroeg in de stad aan te komen. De eerste grote parkeerplaats is vlak voor de haven aan de rechterkant, net na het Esso tankstation. Direct achter het einde van de havenkom bevindt zich links de Parking du Port. Als deze bezet is, volgt u de borden naar Oberstadt en Fährhafen. Rij achter de huizen op de kade. Je passeert de Chapelle Saint-Roch en de granieten stele. Uiteindelijk daal je af naar de haven en dan weer omhoog door een tunnel. Verschillende parkings zijn aangeduid. De grootste parkeerplaats is bij de Cimetière Marin, de begraafplaats in de bovenstad.

Bonifacio Stad Tour

Afhankelijk van waar je geparkeerd hebt in Bonifacio, begint de stadstour op een andere plaats. In deze beschrijving wordt uitgegaan van het vertrekpunt in de haven.

Aan de kop van de haven biedt de SPMB boottochten aan (zie aldaar). Er is hier ook een speeltuin en openbare toiletten achter het Toeristische Dienst. Als u niet zo goed te voet bent, kunt u hier de Petit Train de Bonifacio nemen (€5). Dit brengt je naar de bovenstad. Onderweg passeert u verschillende bezienswaardigheden voordat de trein stopt in de bovenstad.

Volg de Quai Jérôme Comparetti aan de zuidkant van de haven. Hier volgt het ene restaurant het andere op. Helemaal vooraan vindt u twee kleine supermarkten.

Bij Glacier le Rocca Serra vindt u een enorme keuze aan zelfgemaakt ijs, waaronder een flink aantal op basis van Corsicaanse specialiteiten (mirte, kastanje, canistrelli en meer).

Een hoogtepunt voor kinderen is de snoepwinkel, die alleen al vanwege het ontwerp een bezoek waard is. Het huisvestte ooit een aquarium.

Je bereikt een klein plein. Vanaf hier loopt de Quai Banda del Ferro verder langs de haven tot u uiteindelijk de veerboothaven bereikt. Dit is echter niet de ideale route om door de stad te wandelen. Terug op het plein, dat gewoon Rue Saint-Erasme heet, staat de kerk van Saint-Erasme.

De Montée Rastello leidt naar de Chapelle Saint-Roch. Vooral in de zomer is de korte klim inspannend. Tot 2019 was het mogelijk om vanaf dit uitzichtpunt af te dalen naar de Plage de Sutta Rocca, waar je heel mooie foto’s kon maken van de overhangende huizen. Helaas heeft de gemeente dit pad gesloten, wat zeer betreurenswaardig is.

Alvorens verder te gaan naar de bovenstad, is het de moeite waard een korte omweg te maken naar de krijtrotsen in het oosten. Klim hiervoor het brede, verharde voetpad op en sla na ongeveer 200 m rechtsaf een smal pad op. Dit leidt naar een prachtig uitkijkpunt vanwaar u kunt genieten van een prachtig uitzicht over de stad. Het brede voetpad kan nog verder worden gevolgd en leidt naar andere uitzichtpunten die steil boven de zee uittorenen.

Terug bij de Chapelle Saint-Roch beklimt u de Montée Saint-Roch en gaat u de bovenstad binnen via de Porte de Gênes, de uitstekend bewaard gebleven stadspoort met ophaalbrug. Deze poort was de enige toegang tot de citadel tot 1854.

In de stadspoort rechts is de ingang van het Bastion de l’Etendard. Vanaf dit deel van de vestingwerken heeft men een prachtig uitzicht over de haven en delen van de bovenstad. De toegangsprijs is 5 €. Als u ook de Escalier du Roi d’Aragon bezoekt, is de prijs voor beide bezienswaardigheden samen 6,50 € (pas monumenten).

Er zijn openbare toiletten bij de stadspoort. Als u onmiddellijk na de stadspoort links aanhoudt, komt u op de Place du Marché met zijn petanquebaan. Vanaf hier heeft u een prachtig uitzicht op de kliffen tot aan Capo Pertusato. De 29 m hoge rots die door de zee is aangespoeld, wordt Grain de Sable (zandkorrel) genoemd en is daarmee waarschijnlijk de grootste zandkorrel ter wereld. De grote meeuwen die hier op de muren bij het marktplein poseren, hebben hun angst voor de mens bijna volledig verloren.

Het is de moeite waard om kriskras door de steegjes te slenteren. Let op de soms ongelooflijk smalle en steile trappen in de huizen. Vanwege de slechte expansiemogelijkheden op het kalksteenplateau werden de huizen hoog opgetrokken. Er was geen ruimte voor brede boulevards. Vanuit de winkels in de meest zuidelijke laan (Doriastraat) heb je soms een spectaculair uitzicht door het raam!

Ingeklemd tussen de hoge huizen staat de kerk Saint-Marie-Majeure, gebouwd in de 13e eeuw maar verschillende keren verbouwd. Alleen de toren steekt boven de daken van de huizen uit. De kerk heeft drie schepen en een loggia, vroeger de ontmoetingsplaats. Binnen is er zelfs een Romeinse sarcofaag van marmer (3de eeuw), naast veel barok.

Onder de overdekte loggia, die in de Middeleeuwen de ontmoetingsplaats van de stadsoudsten was, bevond zich vroeger een centrale waterput. Hierdoor werden de drinkwatervoorraden in tijden van belegering voor lange tijd veilig gesteld. Het regenwater werd opgevangen op de daken en via de steunberen tussen de huizen naar de centrale cisterne geleid.

Veel onopvallender en gemakkelijk te missen is de kerk Saint-Jean-Baptiste, die aan het eind (of begin) van de Rue Doria ligt.

Vanaf de Eglise Saint-Jean-Baptiste is de Escalier du Roi d’Aragon bewegwijzerd. Deze trap leidt op spectaculaire wijze over 187 hoge treden langs de rotswand naar de zee. De toegangsprijs is 5 € (of 6,50 € samen met het Bastion de l’Etendard). Sinds 2022 moet je een klimhelm dragen, die bij de prijs is inbegrepen. Bovendien is de toegang beperkt tot 70 personen per half uur.

Als u de borden “Escalier du Roi d’Aragon” volgt, staat u een inspannende maar zeer lonende afdaling en beklimming te wachten. Rond de trap, die in de steile rotswand is uitgehouwen, zijn legenden ontstaan. Er wordt gezegd dat koning Alfonso V deze in slechts één nacht in de rots heeft laten uithakken tijdens zijn belegering van Bonifacio in 1420 om de stad op zee te veroveren. Op Corsica zegt men liever dat het de inwoners van Bonifacio zelf waren die de trap bouwden. Zij wilden de toegang tot de open zee veilig stellen, omdat koning Alfonso met zijn schepen de haveningang blokkeerde. Toen de redding uit Genua naderde, zou een dappere inwoner de schepen hebben losgemaakt, die vervolgens op zee dreven. Zo was de toegang vrij voor de versterkingen uit Genua.

Wanneer u eenmaal de 187 treden, waarvan sommige hoog zijn, naar beneden bent geklommen, wordt het comfortabeler. Een mooi pad, ook in de rots uitgehouwen, leidt een paar meter boven de zeespiegel naar een kleine grot. Als je een zaklamp bij je hebt, kun je daar naar binnen. Een trap leidt een paar treden omhoog. (Dit laatste deel is intussen afgesloten). Neem hetzelfde pad terug naar de trappen, waar de inspannende klim naar boven wacht. Het pad dat vanaf de voet van de Escalier du Roi d’Aragon naar het oosten leidt, is al lang geleden afgesloten.

Vlak naast de trap is de lagere school van Bonifacio. Als u hier aan het raam zit, kunt u over de zeestraat naar Sardinië kijken en zult u waarschijnlijk niet veel merken van de lessen.

Loop verder in westelijke richting en u passeert een speelplaats.

Het pad leidt naar de kerk Saint-Dominique, de enige gotische kerk van Corsica. Het is meestal gesloten. Het werd gebouwd tussen 1270 en 1343.

Achter de kerk ligt de Loggia de l’Arsenal, een overdekte marktplaats. Elke vrijdag van 8.00 tot 13.00 uur verkopen boeren uit de regio hier hun producten.

De weg gaat verder in westelijke richting. U passeert de voormalige kazerne van het Vreemdelingenlegioen, die in zeer slechte staat verkeert. Even later rijzen de ruïnes van oude windmolens op, die aan het eind van de 13e eeuw werden gebouwd. Ze zijn echter in slechte staat en het bekijken niet waard.

Voor de parkeerplaats slaat u linksaf en dan meteen rechtsaf. Dit brengt je naar de Cimetière Marin (begraafplaats). Talrijke mausoleums vormen hier een kleine stad. In het midden is de eigenlijke begraafplaats van de zeelieden. Zij kwamen om bij het zinken van de Sémillante op 15 februari 1855 en werden hier begraven. Het schip kwam in een storm terecht, liep op een rif en zonk met man en muis. Niemand overleefde de tragedie. Op het kerkhof staat ook de 13e-eeuwse kerk Saint-François.

In het uiterste westen van het schiereiland zijn nog voormalige geschutsopstellingen uit de 1e en 2e wereldoorlog te vinden. In het midden van het plein leidt een trap naar beneden naar de vertrekken van de Gouvernail. Er is een bar bij de ingang, waar u ook uw kaartje moet kopen. Helaas is het bezoek aan het Gouvernail niet inbegrepen in het pasmonument. Alle gangen en trappen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog uit de rotsen gehouwen. Verschillende kamers bevatten overblijfselen uit de oorlog: geweer- en pistoolonderdelen, helmen, kogelhulzen, gamellen en nog veel meer. Het hoogtepunt van de rondleiding is het kleine balkon dat halverwege naar buiten leidt. Ooit stond hier een baken. Het uitzicht op de haveningang en over de zeestraat naar Sardinië is prachtig. Als je over de muur klimt, kun je zelfs delen van de bovenstad zien. Het huis van de gouverneur is dagelijks geopend van half mei tot half oktober van 10.00 tot 18.00 uur. Toegangsprijs: 3 €.

De weg terug naar de bovenstad is dezelfde. Maar het is de moeite waard om niet weer door de steegjes te gaan. Op de rotonde bij de Loggia de l’Arsenal ziet u het Monument des Morts, ter nagedachtenis aan de gesneuvelde vreemdelingenlegionairs.

Neem de Avenue de la Carotola, die links van het monument naar beneden loopt. Dit is ook de halte voor de Petit Train de Bonifacio. Volg de weg tot het einde en sla dan linksaf naar een andere stadspoort. Steek de poort over en volg de Avenue Charles de Gaulle tot aan een opvallende granieten gedenksteen. Deze werd ongeveer 2000 jaar geleden door Romeinse slaven op het eiland San Basinu bij Ile Cavallo uit de rots gehouwen. In 1932 werd het naar Bonifacio gebracht en hier neergezet. Het dient als monument voor de gevallen zonen van de stad Bonifacio. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op de haven.

De weg gaat verder naar het uitkijkpunt bij de kapel van Saint-Roch, vanwaar u via de Montée Rastello kunt afdalen naar de haven.

De boottocht is onderdeel van elke sightseeing tour van Bonifacio. Het is indrukwekkend om de stad vanaf de zee op de rotsen te zien liggen.

» Boottocht in Bonifacio

Foto’s van Bonifacio