Castagniccia

De Castagniccia is een heuvelachtig gebied bedekt met kastanjebossen in het noordoosten van Corsica. De top van Monte San Petrone, op 1767 m, is het hoogste punt. In de 18e eeuw speelde Castagniccia een belangrijke rol in de Corsicaanse onafhankelijkheidsbeweging. De vele kloosters waren de ontmoetingsplaats van de vrijheidsstrijders en een centrum van verzet. Pasquale Paoli werd geboren in Castagniccia (Morosaglia).

Het waren de Genuezen die in de 15e eeuw de eerste kastanjebomen (de Corsicaanse broodboom) plantten. De Corsicanen waren toen verplicht ten minste vier bomen per jaar te planten. In het verleden was Castagniccia een rijk gebied met de hoogste bevolkingsdichtheid van Corsica. In de tijden van welvaart werden talrijke barokke kerken gebouwd. Vanaf de jaren 1930 ontvolkte het gebied snel. Vandaag wonen hier nog slechts enkele mensen, meestal oude mensen, in de pittoreske dorpjes waarvan de huizen door de tand des tijds zijn aangevreten.

De rondreis door de Castagniccia kan het best worden ondernomen vanaf het begin van de zomer of – nog mooier – in de herfst. In het voorjaar hebben de machtige kastanjebomen nog geen bladeren en maken dus een troosteloze indruk.

De Alesani Vallei

Veel rondreizen door Castagniccia beginnen in Cervione, dat prachtig gelegen is op de helling boven de oostkust van Corsica. Vanaf daar voert de D71 via Sant’Andrea-di-Cottone naar de Alesani-vallei en vervolgens omhoog naar de Col d’Arcarota. Daarachter ligt het eigenlijke centrum van Castagniccia met talrijke dorpen en gehuchten. Bovendien is er een dicht netwerk van smalle wegen en is het niet gemakkelijk de weg te vinden als je eenmaal de D71 hebt verlaten. Nauwkeurige kaarten zijn aan te bevelen, want de Michelin-kaart is nogal ontoereikend.

De Alesani vallei ligt aan zee en lijkt daarom niet zo gesloten als het centrum van Castagniccia. Na Sant’Andrea-di-Cottone passeert u het dorp Ortale om Valle-d’Alesani te bereiken. Vlak voor het dorp buigt de D217 af naar het voormalige Franciscaner klooster van Alesani (Couvent d’Alesani). Het was daar dat Theodor von Neuhoff op 15 april 1736 tot koning van Corsica werd gekroond. Het is een typisch Corsicaans klooster zonder veel versiering en het is ook maar in matige staat. De kerk was gesloten tijdens ons laatste bezoek.

Via Novale, Pietra-di-Verde en Chiatra komt men weer aan de oostkust en heeft men dus de Alesani-vallei aan beide kanten bezocht. Onder Chiatra ligt het stuwmeer van Alesani, over de damwand loopt een weggetje naar Sant’Andrea di Cottone en zo weer terug naar de D71. Al met al een mooie extra lus.

Na Valle-d’Alesani volgt u de D71 richting Piedicroce. U komt door de gemeente Felce, die uit talrijke gehuchten bestaat. Direct aan de weg is een kleine winkel waar u producten uit de directe omgeving kunt kopen. Naast zelfgemaakte kastanjekoeken kunt u er ook het veelgevraagde kastanjemeel vinden, en ook honing is er te koop. Het familiebedrijf heeft verlaten kastanjebossen opgekocht, ze weer in goede staat gebracht en opnieuw in cultuur gebracht.

Tenslotte bereikt u de Col d’Arcarota (790 m) en verlaat u zo de Alesani-vallei. Op de top van de pas is een restaurant. De marktkraampjes langs de weg geven aan dat hier van juni tot september elke zondag markt wordt gehouden.

Bron van Orezza

Na de pas bent u al in het hart van Castagniccia. Als u de D71 blijft volgen, bereikt u na 8 km Piedicroce, een groot dorp naar Castagniccia-maatstaven, dat zelfs een postkantoor heeft. Er is ook een hotel. Voor de grote barokke kerk Saint-Pierre et Saint-Paul ligt een mooi plein waar jeu de boules spelers elkaar ’s avonds ontmoeten.

Een smalle weg, de D508, leidt naar beneden naar de minerale bron van Orezza. Onderweg komt u door het gehucht Stazzona met zijn mooie klokkentoren. Via verschillende haarspeldbochten daalt u af in de vallei. Steek de Fium’Alto over en je bent al bij de bron. Een winkel verkoopt Orezza parasols, T-shirts, brillen en nog veel meer in het seizoen. De bron was jarenlang gesloten, maar werd in 2000 weer in gebruik genomen. Het water komt al koolzuurhoudend uit de grond. In het midden van het bedrijfsterrein kunt u het ijzerhoudende water proeven dat rechtstreeks uit de bron komt.

Voor het dorp Pie-d’Orezza, onder Carcheto, in een bocht naar rechts, staat het bord “Cascade” naar de “Aire de Baignade”. Daar vindt u de prachtige waterval Cascade de Carcheto (Cascade A Struccia) met een mooi zwembad.

Als u genoeg heeft van de vele bochten van Castagniccia, kunt u de D506 nemen langs Fium’Alto naar de oostkust. Daar bereikt u de T10 weer in Folelli.

Klooster van Orezza

Vanaf de bron van Orezza gaat u terug naar Piedicroce en vervolgt u uw weg via de D71 richting Ponte-Leccia. Na slechts 1 km bereikt u het voormalige klooster van Orezza (Couvent d’Orezza). Het klooster werd in 1485 gesticht door de Franciscanen. In de 18e eeuw was het gebouw een populaire ontmoetingsplaats voor verzetsstrijders. In 1790 ontmoetten Pasquale Paoli en Napoléon Bonaparte elkaar hier ook. In 1943, tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd het klooster door de Duitsers verwoest. De Italianen onderhielden hier een munitie- en voedselopslagplaats. De monniken hadden het klooster echter al 200 jaar eerder verlaten. De kloosterruïnes hebben afbrokkelende barokke altaren en divers stucwerk.

500 m na het klooster van Orezza buigt de smalle D246 af naar Pastoreccia en Campodonico. Dit laatste is een van de twee vertrekpunten voor de beklimming van de Monte San Petrone. De variant vanaf Campodonico wordt veel minder vaak gebruikt dan die vanaf de Col de Prato, wat te maken kan hebben met de 200 meter hoogteverschil die je vanaf hier meer moet klimmen.

Via de D71 bereikt u het gehucht Campana en 2,5 km later slaat u af naar de D515. Deze leidt door het gehucht Croce naar La Porta, een van de mooiste en tevens grootste dorpen van Castagniccia. Het dorp heeft een elegante barokkerk (St-Jean Baptiste), gebouwd tussen 1648 en 1680. Links ervan rijst een klokkentoren, gebouwd in 1720, de hemel in.

Om vanaf La Porta weer op de D71 te komen, passeert u de kerk aan de linkerkant en vervolgt u de D515 (na 1,7 km links aanhouden), waarna u vlak voor Col de Prato weer op de hoofdweg uitkomt.

Eind juli/begin augustus wordt op de Col de Prato (985 m) een grote markt gehouden. De pas is ook een populair vertrekpunt voor de wandeling naar Monte San Petrone (1767 m). Het duurt ruim 5 uur om er te komen en terug. Het uitzicht vanaf de top is prachtig. Het enorme kastanjebos waaraan de Castagniccia zijn naam dankt, strekt zich uit als een enorme zee. De vele dorpen en gehuchten liggen er verspreid in. Het uitzicht strekt zich ook uit tot de hoogste toppen van Noord-Corsica, waaronder de Paglia Orba en de Monte Cinto en Monte d’Oro. Het pad is goed aangegeven vanaf de pas.

Geboorteplaats van Pasquale Paoli

Ongeveer 2,5 km na Col de Prato bereikt u het dorp Morosaglia, dat uit verschillende gehuchten bestaat. Pasquale Paoli werd geboren in het gehucht Strette op 6 april 1725. Vandaag de dag is er een klein museum in het huis waar hij geboren is. De as van de president van de kortstondige Corsicaanse staat (1755-1769) wordt in een aangrenzende zaal bewaard. Delen van het huis zijn vandaag de dag nog steeds bewoond. Tijdens ons laatste bezoek werden we verwelkomd door het kleine meisje van de familie. Paoli’s persoonlijke bezittingen zijn tentoongesteld in het museum, dat de moeite waard is.

Openingstijden: 2. 5. – 30. 9. van 9.00 tot 18.00 uur / 1. 10. – 30. 4. van 9.00 tot 17.00 uur / Prijs: € 2