Corte

Corte ligt in het midden van het eiland en wordt beschouwd als de geheime hoofdstad van Corsica. Ten tijde van de onafhankelijkheid van Corsica tussen 1755 en 1769 onder Pasquale Paoli, was Corte de hoofdstad. Dat heeft het zeker te danken aan zijn gunstige ligging. Corte ligt op de route Bastia – Ajaccio en ook op de Tavignano, door wiens vallei men snel de oostkust kan bereiken. De Restonica mondt ook uit in de op één na langste rivier van Corsica, de Corte. De streek rond Corte heeft veel te bieden. Vooral wandelaars waarderen de stad als startpunt voor talrijke wandelingen. Er zijn ook veel mooie badplaatsen in de rivier.

Geschiedenis van Corte

De streek rond Corte was reeds in de Bronstijd bewoond. Sporen uit deze periode zijn nog te vinden op de Punta di u Corbu ten zuiden van de stad.

De Moren stichtten een eerste kolonie, Mascara genaamd, op de rotsachtige uitloper boven de samenvloeiing van de rivieren Tavignano en Restonica.

In 1420 bouwde Vincentello d’Istra, onderkoning van Corsica, een citadel in opdracht van de koning van Aragon. In 1434, na de executie van Vincentello, namen de Genuezen het fort over en breidden het verder uit.

In 1553 veroverde Sampiero Corso, de meest Corsicaanse van alle Corsicanen, de stad samen met de Fransen. Bij het Verdrag van Cateau Cambrésis werd het echter zes jaar later aan de Genuezen teruggegeven.

In 1730 werd Corte veroverd door de Corsicaanse onafhankelijkheidsstrijders onder Ceccaldi en Giafferi. Deze bezetting was echter van korte duur, want twee jaar later werd Corte heroverd door de Genuezen, die gesteund werden door de Habsburgers. De rebellen slaagden er echter opnieuw in de stad in handen te krijgen. In 1739 moest Corte zich echter overgeven aan de Franse troepen. Pas in 1753 werd de stad heroverd onder Gianpietro Gaffori.

Pasquale Paoli maakte van Corte in 1755 de hoofdstad van Corsica en stichtte er in 1764 een universiteit. Na Paoli’s nederlaag bij Ponte Nuovo in 1769 ging Corsica en dus ook Corte over naar de Fransen. Paoli vluchtte in ballingschap naar Engeland. Corte verloor daarna aan belang, maar bleef toch de geheime hoofdstad van het eiland onder de Corsicanen.

In 1962 vestigde het Vreemdelingenlegioen zich in Corte. Het Vreemdelingenlegioen verliet de stad in 1983. In 1981 werd de universiteit, die na de nederlaag gesloten was, heropend. Vandaag is het nog steeds de enige universiteit van Corsica. Meer dan 4700 studenten zijn ingeschreven.

Stadswandeling in Corte

Parkeren: Het is niet gemakkelijk om met uw eigen auto de weg te vinden in Corte. U kunt het beste uw auto parkeren op de Tuffelli-parkeerplaats ten zuiden van de hoofdwinkelstraat en de stad te voet verkennen. Komende van Ajaccio, komt u bij een rotonde. Aan de rechterkant is de grote supermarkt. Neem de tweede afslag om bij de tweede rotonde bij het station te komen. Hier neemt u de eerste afslag, steekt de Tavignano over en komt bij een stoplicht waar u links afslaat. Sla linksaf, passeer de universiteitscampus en 300 m later bereikt u de nieuwe parkeerplaats. Als u van Aléria komt, komt u ook bij de rotonde bij het station. Als u van Bastia komt, neemt u de T20 tot aan de verkeerslichten, slaat u rechtsaf en volgt u de weg langs de universiteitscampus tot aan de parkeerplaats, die zich aan de linkerkant van de weg bevindt. Andere parkeermogelijkheden zijn ten noorden van de citadel of bij de samenvloeiing van de rivieren Tavignano en Restonica.

Als u de parkeerplaats verlaat, komt u op de verlaten uitziende bovenverdieping. Loop westwaarts tussen de huizen door om Cours Paoli te bereiken, de winkelstraat van Cortes. Er zijn hier veel winkels. Als u noordwaarts loopt, komt u bij de Place du Duc de Paduque, waar twee hotels zijn. In zuidelijke richting stijgt de Cours Paoli gestaag en bereikt u de Place Paoli, in het midden waarvan u Pasquale Paoli kunt bewonderen in de vorm van een bronzen standbeeld. Rondom vindt u talloze restaurants, cafés en souvenirwinkels. Als u kort voor het plein rechtsaf een zijstraat inslaat, komt u bij een oude wijnkelder. Het is er aangenaam koel, zelfs op het hoogtepunt van de zomer, en u kunt er in alle rust genieten van een glas wijn.

Vanaf de Place Paoli leidt een platte trap, Rue Scoliscia, gemaakt van gepolijste granieten bollen uit de Tavignano en Restonica, naar de Place Gaffori. Net als op de Place Paoli staat ook hier een bronzen standbeeld, ditmaal van Gian Pietro Gaffori, die de Corsicanen de weg wijst. Op de sokkel staat een bas-reliëf met een dramatisch tafereel: Gaffori’s vrouw Faustine houdt een vlammende fakkel boven een kruitvat, en dwingt de wanhopige burgers om door te zetten. De Genuezen zouden eens van de afwezigheid van generaal Gaffori geprofiteerd hebben en zijn huis overvallen hebben. Enkele Corsicanen snelden Faustine Gaffori te hulp en zij barricadeerden zichzelf in het huis. Dagenlang verdedigden zij zich tegen de kogelregen van de Genuezen. De ontberingen werden steeds groter en de geallieerden stelden Faustine voor zich over te geven. Faustine wilde daar niets van weten en bracht een kruitvat naar de benedenzaal, waar zij dreigde het huis op te blazen als zij niet ophielden met schieten op de vijand. Het argument overtuigde haar vrienden en zij hielden stand totdat generaal Gaffori uiteindelijk terugkeerde met een bende Corsicanen en de Genuezen verjoeg. De kogelgaten zijn vandaag de dag nog te zien in de gevel van het huis dat aan het Gaffori plein staat.

Ook op de Place Gaffori staat de kerk van de Annunciatie (Eglise de l’Annonciation). Het werd in 1450 gebouwd en in de 17e eeuw grondig gerestaureerd en uitgebreid. De hoge en smalle klokkentoren past perfect in het plaatje van de oude stad, vooral als je vanaf de citadel naar beneden kijkt. In de kerk staat een beeld van de heilige Theophil. Hij werd geboren in 1676, trad op 17-jarige leeftijd toe tot de Franciscaner orde en werkte jarenlang in Italië, waar hij verschillende kluizenaarsoorden stichtte. In 1730 keerde hij nog eenmaal terug naar Corsica voordat hij in 1740 in Italië overleed. In 1930 werd hij heilig verklaard door Paus Pius XI.

Als je rechts langs de kerk loopt, kom je bij een leuk winkeltje op de hoek. De tijd lijkt er te hebben stilgestaan. Alleen het € teken op de prijskaartjes laat zien dat je de omschakeling niet gemist hebt.

Iets boven de Place Gaffori is een parkeerplaats vanwaar u ook via een poort de citadel kunt binnengaan. Voordat je daar echter doorheen gaat, moet je rechts aanhouden en langs de vestingmuur in zuidelijke richting lopen. Volg de borden naar Belvédère, passeer een mooi ingericht restaurant en u komt bij een uitkijkplatform vanwaar u een prachtig uitzicht heeft over Corte en het bovenste deel van de citadel, het Adelaarsnest (Nid d’Aigle). Een zeer populair foto motief. De twee valleien zijn de Restonica vallei (links) en de Tavignano vallei (rechts).

Neem hetzelfde pad terug naar de parkeerplaats en ga de citadel binnen door de eerder genoemde poort. Op het grote plein voor het museum, de Place du Poilu, vinden tijdens het seizoen talrijke concerten plaats. Het grote gebouw aan de rechterkant is het Nationaal Paleis, de voormalige zetel van Paoli’s regering. De universiteit die Paoli in 1764 stichtte, was ook gevestigd binnen deze nu nogal vervallen muren. 300 studenten waren op dat moment ingeschreven. Tegenwoordig is hier het VVV-kantoor gehuisvest. De familie Bonaparte woonde ook in huis nummer 1 op de Place du Poilu tot 1769, alvorens naar Ajaccio te verhuizen.

Musée de la Corse / Museu di a Corsica / Museum van Corsica

Het beroemde museum over Corsica bevindt zich in de citadel.

» lees meer

Een mooi uitzicht op de citadel heeft men ook vanaf Camping Chez Bartho, die ten westen van de citadel aan de andere kant van de Tavignano ligt. Het fort rijst op als de Acropolis vanaf hier. Vanaf de Belvédère leidt een weinig bekend pad naar beneden naar de Tavignano. Als u uw tent heeft opgezet op Camping Chez Bartho, is dit de snelste manier om de stad te bereiken, ook al moet u een paar meter klimmen.

Op de terugweg van de citadel naar de Place Paoli mag u een wandeling door de smalle straatjes van de oude stad niet missen. Loop hiervoor langs de kerk rechts naar de winkel op de hoek en houd dan links aan.

De hangbrug op de samenloop van de rivieren Restonica en Tavignano is nauwelijks bekend. Het is geen toeristisch hoogtepunt, maar toch een wandeling waard. Als u de trap neemt van Place Gaffori naar Place Paoli, passeert u de souvenirwinkel en gaat u recht naar beneden tussen de huizen door. Dit brengt u naar de Avenue Président Pierucci. Steek de laan over en ga rechtdoor. Verderop komt u bij een grote parkeerplaats, waar u schuin rechts aanhoudt en afdaalt naar de brug in de verste hoek.

Net ten noorden van Corte, boven de T20, ligt het mooie dorpje Omessa.

» terug naar de pagina over het noordelijke eiland binnenland van Corsica