De Niolo

De Niolo is een breed hooggelegen dal, aan drie zijden afgesloten, waardoor de Golo, de langste rivier van Corsica, stroomt. De Paglia Orba, de Corsicaanse Matterhorn, rijst onmiskenbaar de hemel in. Vandaag is het nog steeds een pastoraal gebied. De Niolo is zeer populair bij wandelaars, aangezien de hoogste toppen van Corsica allemaal in de buurt liggen. De spectaculaire Scala di Santa Regina is de oostelijke ingang van de Niolo. Roodachtige granietrotsen vertonen hier prachtige tafoni verwering. Een eeuwenoud muilezelpad leidt wandelaars door de kloof. Maar baden in heldere rivieren is ook mogelijk. Op de Col de Vergio, de hoogste autopas van Corsica, was er tot 2007 zelfs een skioord. De dorpen op het plateau lijken minder gesloten dan elders op Corsica.

Toegang tot de Niolo

De brede hoge vallei, die aan drie kanten is afgesloten, kan worden bereikt vanaf de Golf van Porto via de Col de Vergio of vanuit het oosten via de spectaculaire Scala di Santa Regina. Vanaf Corte neemt u de nieuwe, verbeterde T20 richting Ponte-Leccia/Bastia tot Francardo en vervolgens de D84 richting Calacuccia/Golf van Porto. Mooier, maar tijdrovender, is de variant via de D13 naar Castirla. Beide routes komen samen vlak voor de brug over de Golo, in Ponte Castirla.

Wie vanuit Porto naar de Niolo reist, moet deze beschrijving van onder tot boven doorlezen.

Scala di Santa Regina

Nadat u de brug over de Golo bent overgestoken, volgt u de D84 in westelijke richting gedurende ongeveer 5 km tot u de Scala di Santa Regina bereikt. De Golo heeft zich diep in de rots ingegraven. Je kunt geweldige tafoni formaties zien. De weg slingert door de kloof. Het is vaak smal en twee campers hebben moeite om over te steken. Ik raad deze weg niet aan voor caravans in het hoogseizoen! Je moet oppassen voor de deels overhangende rotsen en ook voor de te hard rijdende Corsicanen.

Velen zijn tevreden om gewoon door de kloof te rijden. Dit heeft zeker te maken met het feit dat er niet veel parkeermogelijkheden zijn. Een stop, een korte zwempartij of zelfs een wandeling is echter zeker aan te bevelen. Op die manier kan zelfs de chauffeur die zich op het verkeer moet concentreren, echt genieten van de schoonheid van de kloof.

Badplaats in de Ruda

Een stop die de moeite waard is, is die bij Ruda Brook, 7,5 km na Ponte-Castirla. Helaas kunnen er maar twee tot vier auto’s parkeren. Klim de helling op naar rechts en u komt meteen bij een heel mooi aangelegd oud pad. Voor de aanleg van de D84 was dit muilezelpad de enige verbinding. Volg het pad naar links en na 250 m bereikt u een mooie brug over de Ruda. Daarachter loopt het pad steil omhoog over verschillende haarspeldbochten. Het leidt naar Corscia. Bij de brug kunt u afdalen naar de beek. Iets hoger ligt een mooi, klein zwembad. Deze badplaats is niet geschikt voor kinderen, omdat de toegang tot de beek niet gemakkelijk is.

De volgende rondwandeling is prachtig: klim de haarspeldbochten op en volg het pad hoog boven de weg met een prachtig uitzicht in de kloof. Kort voor Corscia komt u bij een scherpe bocht van een pad. Deze niet volgen, maar rechtsaf een voetpad inslaan. Het leidt naar de goed gemarkeerde Genuese brug van Sottano, die de Ruda overspant in een klein bos. Dit is ook de toegang tot de canyoning tour in de Ruda. Meer informatie is hier beschikbaar. Het pad leidt oostwaarts boven de Ruda. Spoedig verlaat je het bos weer. Het pad loopt nog ruim een kilometer door op dezelfde hoogte. Daarna loopt het pad omlaag naar het muilezelpad, dat u kort voor de eerder genoemde badplaats bereikt. De hele rondwandeling zal naar verwachting twee tot drie uur duren.

Volg de D84 via de Scala di Santa Regina, die u spoedig verlaat. Bij de uitgang van de kloof voert de D718 rechts omhoog naar Corscia.

Vanaf Corscia kunt u naar de Pont d’Erco lopen, een mooie, kleine en nog zeer weinig bekende Genuese brug. Het overspant de stroom Erco, die van Monte Cinto stroomt, in een filigraanboog. Deze wandeling is kort en geschikt voor kinderen.

Ten noordwesten van Corscia overspant de Genuese brug Ponte Sottano de rivier de Ruda. Een wandelpad leidt er in ruim 35 minuten heen.

Als u op de D84 blijft, passeert u boven het kleine stuwmeer van Corscia. Bij de parkeerplaats vestigt een bord de aandacht op de klimrotsen van Cuccia boven de weg. Even later buigt de D618 af naar rechts richting Corscia.

Vlak voor het stuwmeer van Calacuccia, aan de linkerkant van de weg, bevindt zich het restaurant A Casa Niulinca, dat ik ten zeerste aanbeveel.

Eenmaal rond het Calacuccia reservoir

Deze tocht gaat eenmaal rond het stuwmeer van Calacuccia en komt bijna op hetzelfde punt weer bij de D84 uit.

Net na het restaurant, kom je bij een splitsing. Sla rechtsaf naar de D84 richting Calacuccia. Als u linksaf slaat op de D218b, zult u spoedig de damwand van het Calacuccia-stuwmeer oversteken. Deze werd gebouwd tussen 1965 en 1968. Hij is 74 m hoog en 265 m breed. Het bevat 25 miljoen kubieke meter water. Het meer heeft een oppervlakte van 1,17 km².

Iets onder de damwand overspande een prachtige Genuese brug met vijf bogen (Pont de Fontanella) de Golo tot 21 december 2018. In de nacht van 22 december werd de brug verwoest door een hevige storm. (Foto: Pierre Bona)

De weg loopt langs het stuwmeer naar Casamaccioli.

Casamaccioli

Elk jaar vindt in Casamaccioli het feest van Santa di u Niolu plaats. De Maagd Maria wordt vereerd. Enkele dagen vóór 8 september bruist het dorp al van de activiteit wanneer de kraampjes worden opgezet voor de jaarmarkt (A fiera di u Niolu) die op datzelfde tijdstip plaatsvindt.

Het feest, waar tot 20.000 bezoekers op afkomen, begint ’s morgens met een mis die wordt voorgelezen op het plein voor de kerk (Eglise de la Nativité uit de 18e eeuw). Dit wordt gewoonlijk gedaan door de bisschop van Ajaccio zelf. Daarna vindt een processie plaats waarbij het Mariabeeld (A Santa di U Niolu), dat ruim een meter hoog is, door de broederschap door het dorp wordt gedragen. De processie eindigt weer op het kerkplein met de A Granitula, een traditionele menselijke spiraal.

De beurs duurt enkele dagen rond 8 september. U kunt er Corsicaanse specialiteiten en kunstnijverheid kopen. Concerten van Corsicaanse muziekgroepen vinden plaats en mannen komen spontaan samen om te zingen. Er worden ook kansspelen gespeeld, zoals roulette. Oorspronkelijk was het een veemarkt.

Legende van Santa di u Niolu

Volgens de legende zou een Napolitaanse zeekapitein de Maagd Maria tijdens een storm hebben gesmeekt hem een teken te geven opdat zijn schip niet zou zinken in de overstromingen. Aan het eind van zijn gebed zorgde een verkenning ervoor dat de zeelieden gered waren. Uit dankbaarheid kocht de kapitein van het schip een Mariabeeld in Napels en gaf het vervolgens aan de Corsicanen, die het moesten vervoeren en het op een ezel zetten. Toen het standbeeld passeerde, probeerden de dorpen het standbeeld bij hen te laten stoppen. Het enige dorp dat geen verlangen toonde was Casamaccioli. Na een gevaarlijke tocht door de ravijnen, stopte de ezel in Casamaccioli op het marktplein. Aangezien niets hem kon overhalen om verder te trekken, bleef het standbeeld in het dorp.

In Casamaccioli komt de D218b samen met de D218, die het stadje doorkruist. Op het kruispunt heb je een keuze. Aan de linkerkant, richting Albertacce. Rechtsaf (en dit is wat ik aanraad als u deze route doet) gaat u naar het stuwmeer van Calacuccia, dat u oversteekt via een brug op een smal punt aan de westkant. Dit brengt je naar Sidossi.

In Sidossi, dat aan de oever van het meer ligt, kunnen in het seizoen waterfietsen en roeiboten worden gehuurd.

De weg gaat verder naar Calacuccia en komt dan weer uit op de D84. Sla hier linksaf.

Calacuccia

Calacuccia is het belangrijkste dorp van de Niolo. Hier vindt u verschillende kleine hotels, gîtes en restaurants. Dat komt omdat de langeafstandswandelroute Mare a Mare Nord hier doorheen loopt. Er is ook een klein VVV-kantoor.

De kerk van Calacuccia, de Eglise Saint-Pierre-et-Saint-Paul, bevindt zich aan de westkant van het dorp. Hier buigt de D218C af naar het iets hoger gelegen gehucht Bona Manacce (doodlopende weg).

Als u verder in westelijke richting rijdt op de D84, komt u bij de afslag naar Lozzi. In het hooggelegen dorp liggen twee campings (Camping L’Arimone en Camping U Monte Cintu) vlak naast elkaar. Ze zijn een populair vertrekpunt voor de beklimming van de Monte Cintos of voor andere wandelingen in de omgeving. Aangezien de campings op een hoogte van meer dan 1000 m liggen, wordt het ’s avonds en ’s nachts behoorlijk koel, zelfs in hoogzomer!

Niet ver van de twee toegangswegen naar de campings is een uitkijkpunt met een oriëntatiebord. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op de Niolo.

Vanaf hier keert u terug naar de D84 of slaat u iets verderop af naar de D518 naar Poggio di Lozzi. Na Poggio di Lozzi komt deze uit op de D318, die ofwel naar Calasima (doodlopende weg) of naar beneden naar Albertacce leidt.

Terug op de D84, slechts 100 m na de afslag naar Lozzi, leidt een weg naar links naar de dolmen van Calacuccia, die duidelijk zichtbaar is in het midden van een weide (privé-eigendom).

U kunt overnachten in het klooster Saint-François, dat direct na de dolmen ligt.

Uiteindelijk bereik je Albertacce.

Albertacce

In Albertacce buigt de D318 af en leidt naar het bergdorp Calasima.

Pont de Muricciolu

Aan het eind van Albertacce kruist de Mare a Mare Nord de D84. Als u dit voetpad (met oranje markering) ruim 20 minuten in westelijke richting volgt, komt u bij een zeer mooie Genuese brug. Vlak ernaast staat een molen. Hier kunt u een bad nemen in de Viru beek. Een ideale plek voor een picknick!

Calasima

Het dorp Calasima ligt op een hoogte van 1100 m boven de zeespiegel en is daarmee het hoogst gelegen dorp van Corsica. Het behoort tot de gemeente Albertacce.

Een goede kilometer na Albertacce kruist de D84 de Golo. Hier vindt u prachtige zwemmogelijkheden. Onder de huidige verkeersbrug ligt de prachtige Genuese brug Ponte Altu.

3 km verder loopt een pad naar beneden naar de badplaats Passerelle sur le Golo. Dit is weinig bekend en biedt prachtige zwembaden.

De volgende paar kilometer lopen er bijna altijd varkens over de weg, dus wees voorzichtig! Spoedig bereikt u de Valdu Niellu, het Zwarte Woud van Corsica, een van de meest uitgestrekte bosgebieden van het eiland.

De Poppaghia boswachtershut is het startpunt voor de wandeling naar het Nino meer. Het pad wordt vaak gebruikt en is daarom uitstekend gemarkeerd. Het duurt ongeveer 4,5 uur om er te komen en terug. Het Nino-meer ligt te midden van diepgroene, weelderige weiden in een zacht en breed dal. Vanaf hier is het ook mogelijk om Punta Artica te beklimmen. Het meer van Nino is de bron van de Tavignano, de op één na langste rivier van Corsica. Rondom het meer vindt u weiden die doorkruist worden door kleine stroompjes, de zogenaamde pozzi.

Er is hier ook een hoog touwenparcours.

Een Corsicaanse legende vertelt dat de duivel eens de weide wilde omploegen met twee ossen. Sint Maarten lachte hem uit omdat de duivel geen rechte voren kon maken. Hij werd toen zo woedend dat hij de ploeg met grote kracht naar het noorden smeet en daar de Capu Tafunatu trof. Het gat in de berg ten westen van Paglia Orba is vandaag de dag nog te zien. Hij veranderde de twee ossen in rotsblokken, die ook nu nog boven het Ninozee staan.

2 km na de boswachtershut maakt de weg een scherpe bocht naar rechts en steekt dan een beekje over. Onmiddellijk daarna ontdekt u aan de linkerkant een bron, de Funtana Carolina/Funtana Carulina. Hier kunt u uw waterflessen vullen. Er is een kleine zwemgelegenheid in de beek. Een ideale plek voor een picknick!

De kronkelige weg klimt gestaag. Af en toe heeft u een prachtig uitzicht over de wijde Niolo en de bergen Paglia Orba en Monte Cinto.

4 km voor de top van de pas staan er vaak talrijke auto’s geparkeerd bij de haarspeldbocht. Dit is het beginpunt van de wandeling naar de waterval van Radule en de gelijknamige Bergerie. Het pad is goed bewegwijzerd en volgt een stuk de beroemde langeafstandswandelroute GR20. Boven en onder de waterval kunt u een verfrissende duik nemen in de Golo.

Als we verder de pas opgaan, komen we bij het skistation Castello di Vergio met zijn skiliften – die sinds 2007 niet meer in werking zijn – en het hotel, dat ook dienst doet als etappeplaats voor de GR20 wandelaars. Maar ook wandelaars van de Mare a Mare Nord komen hier langs, want de twee paden kruisen elkaar nabij de top van de pas.

Kort daarna bereikt u de Col de Vergio (1478 m), waar zich een groot granieten Christusbeeld bevindt.