Vlag van Corsica
Het symbool van de Corsicaanse vrijheid, het zwarte hoofd met een witte hoofdband, is alomtegenwoordig op het eiland. En zelfs in onze contreien ontdekt men van tijd tot tijd een sticker op een of andere achterklep. Maar waar gaat dit hoofd over? Daarover verschillen de meningen.
Er bestaan verschillende legenden over de oorsprong ervan. Het hoofd is ook te zien op de Sardijnse vlag, met dit verschil dat daar de witte band niet op het voorhoofd zit, maar de ogen verbindt. Bovendien kijkt de Corsicaanse Moor naar links, terwijl zijn Sardijnse vrienden – er staan er vier op de vlag van het naburige eiland – naar rechts zouden kijken, ware het niet dat ze geblinddoekt zijn.
Volgens de legende ontvoerde een Arabische prins in de 13e eeuw een jonge Corsicaanse vrouw als slavin naar Granada. Haar Corsicaanse verloofde reisde haar achterna en bracht haar terug naar Aleria, wat op zijn beurt de Arabische prins niet beviel. Hij zond een van zijn getrouwen terug naar Corsica en er ontstond een gevecht tussen de Arabier en de verloofde, die uiteindelijk als overwinnaar uit de strijd kwam. Als teken van triomf hakte de jonge Corsicaan het hoofd van de Moor af, spietste het op een lans en hief het hoog in de lucht. Dit verhaal werd van generatie op generatie doorgegeven en bracht de Consulta er uiteindelijk toe dit symbool te kiezen.
Een andere legende draait om de hoofdband in het bijzonder. Nadat de Pisanen, samen met de Genuezen, de Moren hadden verslagen, moest een gevangene worden terechtgesteld. Om dit te doen, blinddoekten ze hem met een witte doek. Maar de Arabier wilde sterven met zijn ogen open. Daarom duwde hij de band op zijn voorhoofd, als teken van moed en trots; eigenschappen die ook nu nog belangrijk zijn in Corsica.
Het lijkt historici realistischer om de oorsprong van het symbool in Aragon te zoeken. In de tijd van de machtsstrijd tussen Pisa en Genua benoemde paus Nicolaas IV de “koning van Aragon” tot beheerder van Corsica en Sardinië. Op de vlag van Aragon waren reeds vier Moren rond een kruis verdeeld, waarschijnlijk als gevolg van de overwinningen op de Arabieren tijdens de kruistochten (Sardinië heeft deze vlag vandaag nog steeds). Vincentellu d’Istria, een Corsicaan in dienst van Aragon en bouwer van de citadel in Corte, vocht tegen de Pisaanse en Genuese bezetters. Hij schopte het tot onderkoning, maar werd spoedig door de bezetters verslagen en in Genua terechtgesteld.
Niettemin werd het idee van een Corsicaanse monarchie geboren en duurde tot de korte regeerperiode van Theodor von Neuhoff, de eerste en enige koning van Corsica. Een contemporaine afbeelding uit 1736 toont de koning met het wapenschild reeds afgebeeld met een Moor. Maar hier heeft de Moor zijn ogen geblinddoekt met een doek die Paoli later tegen zijn voorhoofd zou hebben geduwd als teken van vrijheid.
Anderen zien de oorsprong van de hoofdband in het oude Griekenland, volgens welke de Hellenistische heersers een witte hoofdband om hun hoofd bonden als teken van overwinning na een veldslag.
Over de etnische oorsprong van de hoofdband bestaat alleen giswerk. Volgens deze, wordt aangenomen dat de Arabier een bruine huidskleur had. Na verloop van tijd werden de afbeeldingen zwart.
In 1762 werd het zwarte hoofd met de hoofdband door de Consulta onder Pascal Paoli aangewezen als het officiële wapenschild en symbool van de Corsicaanse vrijheidsstrijd.
Ten onrechte wordt het hoofd vaak afgebeeld met een oorring.
